niedziela, 24 maja 2020

Litwa, Łotwa, Estonia. Sierpień 2019. Część 4. Muzeum Historii Kolei Łotewskiej w Rydze.

Muzeum Historii Kolei Łotewskiej w Rydze (Latvijas dzelzceļa vēstures muzejs)

Muzeum Historii Kolei Łotewskiej w Rydze ma swoją siedzibę w dzielnicy Torņakalns na terenie dziewiętnastowiecznych warsztatów remontowych lokomotyw. Jest to oddział założonego w roku 1982 muzeum w Jelgawie. Ekspozycja podzielona jest na część salową i plenerową. Eksponaty zgromadzone w hali to mundury, bilety, rozkłady jazdy pociągów, fotografie dworców i taboru, urządzenia utrzymania i prowadzenia ruchu pociągów. W środku obejrzeć można także działający model dworca kolejowego, oraz makietę, która w czasie gdy odwiedzałem muzeum była jeszcze w trakcie budowy. Ekspozycja plenerowa obejmuje tabor kolejowy wśród którego znajdują się różnego typu parowozy, lokomotywy spalinowe, wagony, drezyny, pługi kolejowe a także tabor wąskotorowy. Z centrum miasta do muzeum dojechać można tramwajami linii 1, 2, 5, 10 lub dojść na piechotę przez Most Kamienny (Akmens tilts). 

Strona internetowa muzeum jest dostępna tutaj.


Budynek muzeum przy Uzvaras bulvāris 5.

Ekspozycja w sali muzeum 


Niemiecki parowóz wąskotorowy MI-657 w sali głównej muzeum.

Ekspozycja w jednej z sal wystawowych.

Urządzenie sterowania ruchem systemu berłowego.
Metalowe tabliczki - "berła" ze stacji Alsungas.

Pulpit sterowniczy górki rozrządowej.
Parowóz wąskotorowy Rp-762, zbudowany w roku 1931 w Pierwszej Fabryce Lokomotyw w Polsce S.A. Zakłady w Chrzanowie.
Zdjęcia pracowników kolei i lokatorów mieszkających w budynkach na nieczynnych stacjach kolejowych.




 

Ekspozycja plenerowa

Lokomotywa spalinowa TEP60-1206, zbudowana w roku 1984 w zakładach w Kołomnie (Коломна).
Tabliczka lokomotywy spalinowej TEP60-1206.
Wagon - salonka typu Ammendorf 47, nr 008 70006. Wagon zbudowany został w roku 1979 i do roku 1991 służył jako salonka dyrekcji Nadbałtyckiej Kolei SŻD.

Elektryczny zespół trakcyjny ER2-397, zbudowany w roku 1963 w zakładach RVR w Rydze.
Lokomotywa elektryczna VL26-005 wyposażona w akumulatory stanowiące dodatkowe źródło napędu. Projekt elektrowozu został opracowany w 1964 roku w Rydze, a jego celem było zastąpienie manewrowych lokomotyw spalinowych na zelektryfikowanych stacjach. Dzięki akumulatorom lokomotywę VL-26 można było również używać na liniach niezelektryfikowanych. Projekt miał jednak wady konstrukcyjne, dlatego tez w zbudowano tylko 10 takich maszyn w zakładach w Dniepropietrowsku (obecnie Dniepr). Egzemplarz z muzeum w Rydze jest jedynym zachowanym z tej serii. Tabliczka lokomotywy elektrycznej VL26-005.
Lokomotywa spalinowa TE3-7593, zbudowana w roku 1972 w zakładach w Woroszyłowgradzie (obecnie Ługańsk).
Sprzęgi SA-3 pomiędzy sekcjami lokomotywy TE3-7593.
Wagon defektoskopowy nr 160. Wagon zbudowany został w roku 1949 jako restauracyjny, następnie przebudowano go na defektoskopowy w zakładach w Charkowie, w roku 1971. Swoją służbę zakończył w roku 2011.
Lokomotywa spalinowa TEM2-1000, zbudowana w zakładach w Briańsku (Брянск) w roku 1971. Skreślona z inwentarza w roku 1995.
Wagon bagażowy zbudowany w roku 1925 w centralnych warsztatach Kolei Łotewskich w Lipawie (Liepāja).
Lokomotywa spalinowa TGM3B-2804, zbudowana w zakładach w Ludinowie (Людиново) w roku 1971.
Tabliczka lokomotywy spalinowej TGM3B-2804.
Lokomotywa spalinowa TGM1-532, zbudowana w zakładach w Muromie (Муром) w roku 1960. TGM1 była pierwszą zbudowaną w Związku radzieckim serią z przekładnią hydrauliczną.
Lokomotywa spalinowa TGK2-5999 zbudowana w roku 1981 w zakładach w Kałudze (Калуга).
Dźwig parowy MK6-1940, zbudowany w roku 1950 w zakładach w Kirowie (Киров).
Wagon do przewozu więźniów zbudowany w latach 30-tych XX wiekuzwany "Stołypinem". Nazwa ta pochodzi od nazwiska carskiego ministra spraw wewnętrznych Piotra Stołypina i używana jest również we współczesnej Rosji jako potoczne określenie wagonów - więźniarek.
Wagon kryty zbudowany w drugiej polowie XIX wieku w zakładach w Baden-Baden. Data przebudowy zestawów kołowych na tor 1520 mm nie jest znana. Do roku 1998 wagon słuzył jako magazyn na stacji Madona, następnie trafił do ryskiego muzeum kolejnictwa i przeszedł remont w roku 2008.
Parowóz TE-036 zbudowany w roku 1942 w zakładach w Kassel. Do związku Radzieckiego trafił jako trofeum wojenne. Niemiecka seria BR52 znana jest w Polsce jako Ty2/Ty42).
Wózek tendra TE-6039 należącego do parowozu TE-036.
Napis na pokrywce osi wózka tendra świadczy o tym, że był on używany na Kolejach Niemieckich DR.
Parowóz L-0312 zbudowany w roku 1948 w zakładach w Kołomnie (Коломна).
Kabina parowozu L-0312.
Drezyna sieciowa DMSu-803, zbudowana w roku 1973 w zakładach w Kałudze (Калуга). Do roku 2010 pełniła służbę na stacji Salaspils.
Drezyna MK2/15-885, zbudowana w roku 1950 w zakładach w Kałudze (Калуга). Do połowy lat 90-tych pojazd używany był w ryskiej bazie handlowej.
Podbijarka torowa VPR-1200 nr 259, zbudowana w roku 1986 w zakładach w Kałudze (Калуга). Maszyna służyła na Kolejach Łotewskich do roku 2004, a w roku 2005 została przekazana do muzeum.

Drezyna wąskotorowa GMD-1 z kabiną od samochodu GAZ-53.

W następnej części: Jurmała.