Belgrad – Sutomore
Dzień zaczął się dla nas pobudką około godziny 7 rano. Nasz pociąg do Sutomore odjeżdżał o godzinie 9:10 ze stacji Topčider, do której trzeba było dojechać tramwajem. Przez prawie całą podróż mieliśmy w przedziale tylko jednego współpasażera, którym był Serb o imieniu Ratko. W trakcie rozmowy łamanym angielsko – rosyjsko – polsko – serbskim dowiedzieliśmy się, że mieszka on w Belgradzie a czasowo pracował także na budowie w Niemczech. Trochę baliśmy się poruszać polityczne tematy, gdyż na Bałkanach kwestie te są wciąż drażliwe. Nasz rozmówca okazał się jednak dość przyjaźnie nastawiony i rozmowy dotyczące stosunków międzynarodowych kończyły się zazwyczaj śmiechem. W końcu Ratko zafundował nam po piwie, które kupić można było od krążącego po pociągu sprzedawcy.
Bilet dla trzech osób z Belgradu do Sutomore na pociąg pospieszny nr. 431 „Tara”
Linia kolejowa z Belgradu do Baru zbudowana została w latach 70-tych XX wieku i uważana jest za jedną z najpiękniejszych w Europie. Typowo górski charakter linii zaczyna się za stacją Valjevo. Na całej trasie są w sumie 254 tunele, a czas przejazdu przez najdłuższe z nich wynosi nawet do około 10 minut. Niektóre budynki dworcowe na mijanych stacjach swoim stylem przypominają górskie chaty. Na odcinku 9 km. pociąg przejeżdża tranzytem przez terytorium Bośni i Hercegowiny bez zatrzymania. Ostatnią stacją na terenie Serbii, przed wjazdem do Czarnogóry jest Vrbnica. Policja graniczna zebrała nasze paszporty i wraz z paszportami innych pasażerów zabrała je do swojej dyżurki aby wbić pieczątki. Bagażu nikt nam nie sprawdzał a w trakcie postoju można było spokojnie wyjść z pociągu i pospacerować rozprostowując kości. Zaraz obok dworca usytuowany jest prawosławny monastyr Kumanica, który wraz z Gosią obfotografowaliśmy.
Kontrola graniczna po stronie czarnogórskiej, na stacji Bijelo Polje również przebiegła bez problemów i po kolejnej półgodzinie postoju wyruszyliśmy w dalszą drogę. Pasma górskie Durmitoru są mniej zalesione, za to wyższe i bardziej skaliste od widzianych wcześniej w Serbii gór Zlatiboru. Doliny i kaniony rzek wraz z malowniczo położonymi stacjami, tunelami i mostami, tworzą nadzwyczaj piękny krajobraz. Najbardziej znanym obiektem architektonicznym na czarnogórskim odcinku linii barskiej jest Most na Małej Rijece, uważany za najwyższy na świecie kolejowy obiekt inżynieryjny. Ze względu na pochmurną pogodę i zapadający zmrok, tym razem nie udało się nam go sfotografować. Zrobiliśmy to jednak dwa dni później przejeżdżając pociągiem trasę z Sutomore do Kolašina w godzinach porannych.
Užice (Ужице).
Stacja graniczna Vrbnica (Врбница).
Budynek stacji granicznej Vrbnica (Врбница).
Stacja graniczna Vrbnica (Врбница). Monastyr
Kumanica (Манастир Куманица).
Czarnogórska stacja graniczna Bijelo Polje (Бијело Поље).
(ŽPCG).
W następnej częsci: Sutomore.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz