piątek, 9 lutego 2018

Wilno, Sierpień 2016. Część 6. Wilno. Muzeum kolejnictwa.

Muzeum kolejnictwa (Geležinkelių muziejus)

Ekspozycja muzeum podzielona jest na dwie części. Pierwsza z nich znajduje się na piętrze budynku dworca kolejowego, gdzie obejrzeć można elementy infrastruktury i taboru kolejowego, a także pamiątki związane z koleją, umundurowanie oraz historyczne zdjęcia. Urządzono tutaj również oddzielny pokój z makietą i miejscem zabaw dla dzieci. Druga część usytuowana jest na końcu peronu 1 wileńskiej stacji. Zgromadzono w niej tabor kolejowy, maszyny i elementy infrastruktury takie jak: szyny, semafory, wskaźniki, wagi, urządzenia miernicze. Muzeum czynne jest w godzinach 9:00 – 17:00. Ekspozycją przy peronie zajmuje się pracownik mówiący po polsku, który chętnie opowiada historię zgromadzonych eksponatów

Zdjęcia kolejowe 
 
Na stacji kolejowej w Wilnie oficjalnie nie można robić zdjęć. Nie jestem pewien czym podyktowany jest ów zakaz, ale przypuszczam, że chodzi głównie o obecność punktu odprawy granicznej, który znajduje się na peronie 5. Odbywa się w nim kontrola paszportowa i celna pasażerów udających się na Białoruś oraz z niej przyjeżdżających. Jest to również miejsce postojów rosyjskich pociągów pospiesznych jadących tranzytem z terytorium Białorusi do Obwodu Kaliningradzkiego i z powrotem. Zgodnie z międzynarodowymi porozumieniami pasażerowie podróżujący tymi pociągami przejeżdżają przez terytorium Litwy eksterytorialnie. Pomimo formalnego zakazu, zrobiłem jednak kilka zdjęć. Obszar stacji jest dosyć spory, ochrona spaceruje zazwyczaj wewnątrz budynku, a jeśli wychodzi na zewnątrz to porusza się w zasadzie tylko w jego okolicach. Dłuższą sesję fotograficzną zaplanowałem na szlaku kolejowym w dwóch podwileńskich miejscowościach. Raz wybrałem się na przystanek osobowy Pakene, znajdujący się na linii Wilno – Kena (Kiena), innym razem na p.o. Vokė (Waka) na szlaku Paneriai (Ponary) – Lentvaris (Landwarów). W Pakene, pomimo spędzenia większej części dnia nie udało mi się sfotografować zbyt wielu pociągów. W drugim miejscu było znacznie lepiej, choć muszę stwierdzić, że w ostatnim czasie tabor Kolei Litewskich stał się bardziej ujednolicony, żeby nie powiedzieć monotonny. Zdjęcia Kolei Litewskich można obejrzeć w mojej galerii. 


Ekspozycja w sali muzeum


Posterunek ruchu.
Mechanizm zwrotnicy toru wąskiego.

Urządzenie sterowania ruchem systemu berłowego.
Lampy sygnałowe.
Drezyna motorowa TD5.
Model szynobusu 620M.
Model lokomotywy elektrycznej VL13-82.
Model lokomotywy spalinowej ER20-001.
Model spalinowej lokomotywy manewrowej TEM TMH 001.
Model lokomotywy spalinowej TEP70A.
Model lokomotywy spalinowej M62-1014.
Model lokomotywy parowej OV 0722.
Model wagonu krytego z pierwszej polowy XX wieku.
Model lokomotywy elektrycznej VL19-01.
Tabliczka lokomotywy spalinowej M62-1611.
Tabliczka lokomotywy spalinowej M62-1600.
Tabliczka spalinowego zespołu trakcyjnego D1-734.
Tabliczka spalinowego zespołu trakcyjnego D1-766.
Tabliczki znamionowe lokomotyw M62.
Zaimprowizowane wnętrze pociągu podmiejskiego.
Drewniany słup telefoniczny.

Waga przechowalni bagażu.
Centrala telefoniczna z roku 1985.
Miech.

Kołowrót.
Teodolit z roku 1912.
Ręczna piła oraz ręczny świder do szyn z pierwszej połowy XX wieku.
Ręczna piła z pierwszej połowy XX wieku.
Fragmenty różnych rodzajów szyn.
Spalinowa piła do cięcia szyn.
Teodolit.
Urządzenie mocujące szyny.
Sprzęg śrubowy i bufor.
Oliwiarki.
Model wózka dwuosiowego.
Urządzenia i elementy sygnałowe.
Model wieży ciśnień.
Urządzenia łączności.
Urządzenie defektoskopowe.
Kasowniki do biletów z polowy XX wieku oraz samowar wagonowy.
Tablica klapkowa ("pragotron").
Zegarek kieszonkowy.
Mundury z rożnych epok.



Odznaki, naszywki i pagony z różnych epok.




Numerki przechowalni bagażu oraz elementy umundurowania i wyposażenia pracowników kolei.
Naczynia używane w pociągach w różnych epokach.

Semafor przed wejściem na salę makietową.
Sala makietowa.
Makieta w skali 0.
Makieta w skali H0.
Model amerykańskiej lokomotywy parowej z fikcyjnym oznaczeniem Kolei Litewskich.

Ekspozycja plenerowa

Maszyna parowa przy wejściu na teren ekspozycji.
Parowóz TE52-313 (wersja niemieckiego parowozu BR52, znanego w Polsce pod symbolami Ty2/Ty42).
Spalinowy zespół trakcyjny D1-593 oraz lokomotywa spalinowa TEP70-0926.
Spalinowy zespół trakcyjny D1-593. 
Sprzęg SA3 spalinowego zespołu trakcyjnego D1-593. 
Lokomotywa spalinowa TEP70-0926.
Wagon pocztowo - bagażowy.
Wagon restauracyjny.
Wagon kupiejny (sypialny z czterema łózkami w przedziale). Model Ammendorf 47.

Po lewej wagon restauracyjny, po prawej wagon kupiejny Ammendorf 47.
Lokomotywa spalinowa V120-304. Zbudowana została w roku 1975 dla kolei DR (lokomotywownia Berlin-Pankow). W roku 1994 została przekazana Litwie, stąd też nietypowe dla krajów b. ZSRR oznaczenie.
Tabliczka lokomotywy spalinowej V120-304.
Sprzęgi SA3 pomiędzy lokomotywą spalinową V120-304 a platformą.
Wagon - platforma.
Podbijarka wraz z wagonem - platformą.
Elektryczny zespół trakcyjny ER9M-390 z członem rozrządczym 942490380097 oraz członem silnikowym 94249038.
Peron z wiatą na terenie ekspozycji oraz wskaźniki i znaki drogowe.
Lokomotywa spalinowa TEM2-328.
Drezyna AS-1A 3080.
Drezyna AGMu, Nr 3562.
Pług odśnieżny.
Lokomotywa spalinowa 2M62-0003. Nie dało się uchwycić lepszego kadru.
Tablice klapkowe ("pragotrony").

Drezyna motorowa TD5.

Fragmenty różnych rodzajów szyn.
Wagon kryty 1021 0037.
Parowóz SO 17-744.
Cysterna.

Drezyna DGKu nr 360 oraz maszyna torowa PMG nr 106.
Wagi.

Suwnica torowa.
Suwnica torowa.
Wagon kryty.

W następnej części: Wilno. Muzeum Ofiar Ludobójstwa.