Podgorica - Nowy Sad - Budapeszt.
Przedostatnia część relacji z wyjazdu wakacyjnego z roku 2018. Ze względu na ciągły brak czasu zamieszczam ją dopiero teraz. Ostatnia, jedenasta część relacji będzie już tylko zbiorem zdjęć z podróży z Budapesztu do Warszawy.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W dniu wyjazdu musieliśmy wymeldować się z kwatery do godziny 11:00. Nasz pociąg odjeżdżał dopiero po południu, w związku z czym nie pozostało nam nic innego jak cały dzień spędzić na mieście. Nie mieliśmy za bardzo ochoty na spacery z plecakami, tak więc postanowiliśmy posiedzieć kilka godzin w parku. Podgorica robi wrażenie miasta prowincjonalnego, którego główne plusy to brak wszechogarniającej komercji i dość niskie ceny noclegów. Główne atrakcje turystyczne to: mosty Milenijny i Stary Most, meczety Džamija Osmanagića i Starodoganjska Džamija, okazały sobór zmartwychwstania Chrystusa (Hram Hristovog vaskrsenja), wieża zegarowa Sahat kula, pomnik Włodzimierza Wysockiego.
Po całym dniu parkowego oczekiwania wyruszyliśmy na dworzec, robiąc po drodze zakupy na podróż. Z Podgoricy do Nowego Sadu jechaliśmy nocnym pociągiem „Panonija, w wagonie sypialnym. Cena biletu włącznie z miejscówką w trzyosobowym przedziale to 32 Euro na osobę. Nie była naszym zdaniem wygórowana kwota, jeśli weźmie się pod uwagę przejechaną odległość i czas przejazdu. Bilety na podróż kupiliśmy zawczasu, jeszcze w Sutomore, gdyż nie mieliśmy pewności, czy w późniejszym okresie będą jeszcze wolne miejsca.
Do Nowego Sadu dojechaliśmy nad ranem. Do pociągu do Budapesztu została nam jeszcze ponad godzina, tak więc udaliśmy się z Gosią na zakupy do miejscowego marketu „Idea”. W kolejnym pociągu mieliśmy cały przedział do swojej dyspozycji, tak więc urządziliśmy sobie śniadanie i uskuteczniliśmy drzemkę. Na stacji granicznej w węgierskiej Kelebii celnicy chodzili po wagonie z drabinkami i rozkręcali różne skrytki w poszukiwaniu kontrabandy. Kontrola w naszym przypadku ograniczyła się do pytania ile wieziemy alkoholu i pobieżnego sprawdzenia przedziału w którym jechaliśmy. Po ruszeniu w dalszą drogę na korytarzu dało się odczuć wzmożony ruch – przemytnicy zbierali swoje, nie znalezione przez celników fanty. Po dość męczącej podróży i męczącym marszu dotarliśmy do hostelu „Deep Guest House” na ulicy Csengery w Budapeszcie. Wieczorem urządziliśmy sobie spacer na miasto celem zrobienia zakupów i zrobienia kilku zdjęć. Kolejnego dnia rano wyruszyliśmy w podróż do Warszawy pociągiem „Varsovia” z dworca Nyugati. Bilety na podróż powrotną kupiliśmy jeszcze w Warszawie, korzystając z oferty „Spar Day”, tym razem za 29 Euro. Do Warszawy dotarliśmy wieczorem, z opóźnieniem. Tak zakończyła się nasza piękna i pełna przygód wyprawa.
Przedostatnia część relacji z wyjazdu wakacyjnego z roku 2018. Ze względu na ciągły brak czasu zamieszczam ją dopiero teraz. Ostatnia, jedenasta część relacji będzie już tylko zbiorem zdjęć z podróży z Budapesztu do Warszawy.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W dniu wyjazdu musieliśmy wymeldować się z kwatery do godziny 11:00. Nasz pociąg odjeżdżał dopiero po południu, w związku z czym nie pozostało nam nic innego jak cały dzień spędzić na mieście. Nie mieliśmy za bardzo ochoty na spacery z plecakami, tak więc postanowiliśmy posiedzieć kilka godzin w parku. Podgorica robi wrażenie miasta prowincjonalnego, którego główne plusy to brak wszechogarniającej komercji i dość niskie ceny noclegów. Główne atrakcje turystyczne to: mosty Milenijny i Stary Most, meczety Džamija Osmanagića i Starodoganjska Džamija, okazały sobór zmartwychwstania Chrystusa (Hram Hristovog vaskrsenja), wieża zegarowa Sahat kula, pomnik Włodzimierza Wysockiego.
Po całym dniu parkowego oczekiwania wyruszyliśmy na dworzec, robiąc po drodze zakupy na podróż. Z Podgoricy do Nowego Sadu jechaliśmy nocnym pociągiem „Panonija, w wagonie sypialnym. Cena biletu włącznie z miejscówką w trzyosobowym przedziale to 32 Euro na osobę. Nie była naszym zdaniem wygórowana kwota, jeśli weźmie się pod uwagę przejechaną odległość i czas przejazdu. Bilety na podróż kupiliśmy zawczasu, jeszcze w Sutomore, gdyż nie mieliśmy pewności, czy w późniejszym okresie będą jeszcze wolne miejsca.
Do Nowego Sadu dojechaliśmy nad ranem. Do pociągu do Budapesztu została nam jeszcze ponad godzina, tak więc udaliśmy się z Gosią na zakupy do miejscowego marketu „Idea”. W kolejnym pociągu mieliśmy cały przedział do swojej dyspozycji, tak więc urządziliśmy sobie śniadanie i uskuteczniliśmy drzemkę. Na stacji granicznej w węgierskiej Kelebii celnicy chodzili po wagonie z drabinkami i rozkręcali różne skrytki w poszukiwaniu kontrabandy. Kontrola w naszym przypadku ograniczyła się do pytania ile wieziemy alkoholu i pobieżnego sprawdzenia przedziału w którym jechaliśmy. Po ruszeniu w dalszą drogę na korytarzu dało się odczuć wzmożony ruch – przemytnicy zbierali swoje, nie znalezione przez celników fanty. Po dość męczącej podróży i męczącym marszu dotarliśmy do hostelu „Deep Guest House” na ulicy Csengery w Budapeszcie. Wieczorem urządziliśmy sobie spacer na miasto celem zrobienia zakupów i zrobienia kilku zdjęć. Kolejnego dnia rano wyruszyliśmy w podróż do Warszawy pociągiem „Varsovia” z dworca Nyugati. Bilety na podróż powrotną kupiliśmy jeszcze w Warszawie, korzystając z oferty „Spar Day”, tym razem za 29 Euro. Do Warszawy dotarliśmy wieczorem, z opóźnieniem. Tak zakończyła się nasza piękna i pełna przygód wyprawa.
Dziękuję Gosi i Michałowi za wspaniały wyjazd. :)
Bilet dla trzech osób na pociąg pospieszny Podgorica - Nowy Sad. Miejscówki na wagon sypialny były na oddzielnym blankiecie.
Korytarz wagonu sypialnego FIAT "WLABlm". Wagon przewoźnika ŽPCG należał wcześniej do Kolei Francuskich SNCF.
Nasyp budowanej autostrady.
Ekwipunek na drogę ;)
Nasz wagon sypialny FIAT "WLABlm" na stacji w Nowym Sadzie. Przewoźnik ŽPCG (Željeznički prevoz Crne Gore).
Tablica kierunkowa pociagu "Panonija"
Przedział z trzema łózkami wagonu sypialnego FIAT "WLABlm".
Budynek dworca w Nowym Sadzie (Novi Sad, Нови Сад, Újvidék).
Wnętrze budynku dworca.
Zegar na ścianie budynku.
Pomnik kolejarza.
Bilet Nowy Sad - Budapeszt, ważny w 2 klasie we wszystkich pociagach kursujących w tej relacji.
Tablica kierunkowa pociągu.
Postój na granicznej stacji Subotica.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz