niedziela, 27 listopada 2016

Słowacja. Maj 2016. Część 2. Żylina.

Żylina (Žilina)

Stacja Żylina to pięciokierunkowy węzeł kolejowy łączący linię prowadzącą z Bratysławy do Koszyc, z linią w kierunku Czech. Od stacji odchodzi również lokalna linia do Rajca, po której kursują wagony motorowe, tzw. „motoraki”. Kolejnego dnia po przyjeździe udaliśmy sie w okolice przystanku autobusowego na rogu ulic Bratysławskiej (Bratislavská) i Štefana Furdeka. Na Google maps wypatrzyłem to miejsce jako najlepsze do fotografowania pociągów jadących w/z kierunku Bratysławy. Dojście na miejsce zajęło nam około 20 minut, podczas których złapał nas deszcz. Po drodze minęliśmy domy, przypominające śląskie „familoki”, w których mieszkają Romowie, a także terminal kontenerowy oraz kilka warsztatów i małych wytwórni. Ruch pociągów był dość spory, tak więc nasza sesja fotograficzna trwała kilka godzin. Na przystanku pojawiła się emerytka, która pomyliła rozkład jazdy autobusu i musiała wrócić do domu, żeby długo nie czekać na następny. Był też jeden pan, również emeryt, który zdziwiony był, że przyjechaliśmy na Słowację specjalnie po to, żeby fotografować pociągi. Pan narzekał na sytuację ekonomiczną w kraju i w konkluzji stwierdził, że „najlepiej było za komunistów”. Żeby było jasne ani nie podzielam ani neguję takiej opinii, po prostu jako osoba świadoma, wiem jakie skutki przyniosły zmiany ustrojowe w Polsce. Jest to szeroki temat, którego na blogu poruszać nie będę. Po sesji fotograficznej na przystanku poszliśmy jeszcze na dworzec, gdzie kupiliśmy sieciowy rozkład jazdy pociągów Kolei Słowackich, czyli ichnią „cegłę”. Przed wyjazdem przezornie wydrukowałem sobie kilka tabel rozkładu, które ściągnąłem z Internetu. Okazało się jednak, że było to zupełnie niepotrzebne, gdyż w punkcie obsługi klienta ŽSR „cegła” kosztuje dokładnie 1 Euro.

Po kilku godzinach spędzonych na fotografowaniu przyszedł czas na zwiedzenie miasta. Centralnym punktem Żyliny jest Plac Andreja Hlinki (Námestie Andreja Hlinku), który jest głównym miejscem spotkań mieszkańców. Znajdują się na nim ławki, fontanna oraz telebim, na którym można obejrzeć mecz hokeja lub koncert. Od placu do dworca kolejowego prowadzi ulica Národná, pełniąca rolę miejskiego deptaka. Po zachodniej stronie placu, na niewysokim wzgórzu położona jest starówka, do której można dojść schodami (Farské schody). Po lewej stronie schodów wznosi się Katedra św. Trójcy (Katedrála Najsvätejšej Trojice) oraz gmach Teatru Miejskiego w Żylinie (Mestské divadlo Žilina). Po prawej stronie wybudowano centrum handlowe „Mirage”, które w mojej opinii nijak nie wkomponowuje się w otaczającą zabudowę, skutecznie szpecąc ten rejon miasta. W środku Starówki położony jest Plac Mariacki (Mariánske námestie), pełniący funkcję rynku. Na jego środku usytuowana jest fontanna oraz niewielki skwer. Plac otoczony jest renesansowymi i barokowymi kamienicami mieszczańskimi a po jego zachodniej stronie wznosi się kościół św. Pawła apostoła (Kostol svätého Pavla apostola). Od strony wschodniej usytuowany jest budynek Starego Ratusza (Mestská Radnica). W roku 1987 historyczne centrum miasta zostało objęte ochroną prawną. Wartym uwagi obiektem Żyliny jest również zamek w dzielnicy Budatín, położonej po północnej stronie rzeki Wag. Nie starczyło nam niestety czasu aby go zwiedzić. Więcej o zabytkach miasta można przeczytać tutaj.

Poniżej kilka fotografii kolejowych, które udało się zrobić podczas pobytu w Żylinie. Zostały one zrobione przy ulicy Bratysławskiej a także na żylińskiej stacji. Więcej zdjęć umieszczę w swojej galerii kolejowej. W dalszej części postu znajdują się fotografie miasta.

Ulica Bratysławska (Bratislavská). Widok na linię kolejową w stronę Bratysławy.
Ulica Bratysławska (Bratislavská). Widok w stronę żylińskiej stacji.
Przystanek autobusowy Furdekova, przy ulicy Štefana Furdeka.
"Fofola" - cytrusowa wersja "Kofoli". Obrazek na etykietce wzbudził we mnie zabawne skojarzenia ;)
Elektryczny zespół trakcyjny 671 001-6 Kolei Słowackich ŽSR (Železničná spoločnosť ) relacji Nové Mesto nad Váhom - Žilina.
Pociąg przewoźnika "Regio Jet" relacji Bratislava hlavná stanica - Košice. Na czele lokomotywa 193 226 należąca do operatora European Locomotive Leasing.
Pociąg przewoźnika "Regio Jet" relacji Košice - Bratislava hlavná stanica. Na czele lokomotywa 193 227 należąca do operatora European Locomotive Leasing.
Lokomotywa elektryczna 131 013-5 Kolei Słowackich ŽSR Cargo z pociągiem towarowym w rzęsistym deszczu jedzie w kierunku stacji w Żylinie.
Lokomotywy elektryczne 363 104-1 + 363 103-3 Kolei Słowackich ŽSR Cargo ze składem cystern stoi pod semaforem w stronę Bratysławy.
Płot z deklami przy ulicy Bratysławskiej (Bratislavská). Za ogrodzeniem mieści się warsztat samochodowy. :)
Dwuczłonowy wagon motorowy ("motorak") Kolei Słowackich ŽSR (Železničná spoločnosť ) relacji Rajec - Žilina, pod semaforem wjazdowym stacji docelowej. Zdjęcie zrobione obok przejazdu przez ulice Bratysławską (Bratislavská).
Pociąg pospieszny (rýchlik) "Novofruct" relacji Košice - Bratislava hlavná stanica wjeżdża na stację Žilina. Na czele lokomotywa elektryczna 362 001-1. Przewoźnik ŽSR (Železničná spoločnosť ). Pociągi pospieszne łączące dwa największe miasta Słowacji złożone są zazwyczaj z kilkunastu wagonów.
Wagon 2 klasy "Bmpeer" z reklamą firmy "Novofruct" sponsorującej pociąg.
Tablica kierunkowa w drzwiach wagonu.
Pociąg Pendolino Kolei Czeskich (České dráhy, ČD), jako pociąg kategorii SC ("SuperCity") relacji Košice - Praha hlavní nádraží odjeżdża ze stacji Žilina.
Lokomotywa PKP Cargo ET41-190 (wynajęta przez przewoźnika ŽSR Cargo), na stacji Žilina.

Żylina (Žilina). Zdjęcia miasta.


Dworzec kolejowy. Widok od ulicy Pavla Országha Hviezdoslava.
Ulica Národná, główny miejski deptak. Widok w kierunku dworca kolejowego.
Plac Andreja Hlinki (Námestie Andreja Hlinku).
Fontanna na Placu Andreja Hlinki (Námestie Andreja Hlinku).
Katedra św. Trójcy (Katedrála Najsvätejšej Trojice) widziana z Placu Andreja Hlinki (Námestie Andreja Hlinku). Po lewej stronie widoczny budynek Teatru Miejskiego w Żylinie (Mestské divadlo Žilina).
Farské schody. Widok w kierunku Starówki.
Farské schody. Widok w kierunku Placu Andreja Hlinki (Námestie Andreja Hlinku).
Plac u zbiegu ulic Dolný Val, Horný Val i Farskiej Uliczki (Farská ulička).
Katedra św. Trójcy (Katedrála Najsvätejšej Trojice). Z prawej strony widoczna Wieża Buriana (Burianova veža), służąca kiedyś jako dzwonnica.
Plac Mariacki (Mariánske námestie).
Plac Mariacki (Mariánske námestie). Budynek widoczny jako pierwszy z prawej strony to Stary Ratusz (Mestská Radnica).
Fontanna na Placu Mariackim.
Plac Mariacki (Mariánske námestie). Kościół św. Pawła apostoła (Kostol svätého Pavla apostola).
Zbudowany w roku 1738 barokowy Posąg Niepokalanej Maryi Panny (Socha Nepoškvrnenej Panny Márie).
Podcień kamienic na Placu Mariackim (Mariánske námestie).

W następnej części: Żylina - Poprad-Tatry.

sobota, 19 listopada 2016

Słowacja. Maj 2016. Część 1. Warszawa - Żylina.

W bieżącym, 2016 roku nie mogłem pozwolić sobie na dłuższe wakacje, głównie ze względów finansowych. Udało mi się jednak wybrać na dwa tygodniowe wyjazdy. Pierwszy z nich miał miejsce w Maju i obejmował Słowację a raczej jej centralno – wschodnią część, natomiast drugi, sierpniowy wyjazd był do Wilna. Rzeczą, która połączyła obie wyprawy była dająca się we znaki niezbyt sprzyjająca, chłodna i deszczowa pogoda. Mimo to obie z nich uważam za udane i warte powtórzenia.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Warszawa - Katowice.

Plan podróży z Warszawy do Katowic z początku zakładał jazdę pociągiem IC „Korfanty” przez Koluszki i Częstochowę. Okazało się jednak, że bilet kupiony przez stronę internetową PKP IC na pociąg EIC "Varsovia" jest prawie o 1/3 tańszy od biletu kupionego na ten sam pociąg w kasie. W związku z tym pierwszy etap podróży zajął nam niecałe dwie i pół godziny zamiast prawie czterech. W Katowicach mieliśmy ponad godzinę czasu oczekiwania na pociąg osobowy Kolei Śląskich do Zwardonia. Czas ten w zupełności wystarczył na kupienie biletu na dalszą podróż, zaopatrzenie się w piwo w pobliskim sklepie oraz fotografowanie pociągów na dworcu. Pociąg Katowice – Zwardoń składał się ze zmodernizowanej jednostki EN71AKS-100. Frekwencja na większości trasy była dość spora, choć tłoku nie było. Na większych stacjach np. w Czechowicach – Dziedzicach i Bielsku – Białej następowała wymiana pasażerów, od Żywca do samego Zwardonia było już jednak całkiem luźno. Tak jak już wspomniałem wcześniej, trasa ta jest dla mnie dość „egzotyczna" głównie ze względu na położenie z dala od głównych korytarzy transportowych a także ze względu na fakt, że wiedzie ona przez górzyste rejony Beskidu Śląskiego. Patrząc z drugiej strony, linia kolejowa D29-139 ma znaczenie międzynarodowe. Jeszcze nie tak dawno jeździły nią pociągi z Krakowa do Bratysławy a także pociąg pospieszny „Batory”, łączący Warszawę z Budapesztem. Od Katowic do Żywca prędkości są całkiem „przyzwoite”, dalej jest już trochę gorzej. Torowisko nie jest zbyt dobrze utrzymane, co daje się odczuć podczas wolnej jazdy, gdy pociąg „łupie” na rozjechanych złączach.
Internetowy bilet Warszawa Centralna - Katowice na pociąg EIC 14002 / IC 131 "Varsovia".
Pociąg EIC 14002 / IC 131 "Varsovia" relacji Warszawa Wschodnia - Budapest Keleti pályaudvar na stacji Katowice. Na czele lokomotywa EU44-008 (91 51 5 370 008-2) spółki PKP Intercity.
Nasz wagon 2 klasy, "Bvmz" Kolei Węgierskich MÁV.
Peron 3 katowickiej stacji.
Lokomotywa spalinowa M62M spółki "Rail Polska" z pociągiem towarowym przejeżdża przez stację Katowice.
Hala dworca od strony ulicy Kordeckiego.
Wnętrze hali dworca od strony Placu Szewczyka.
EN75-004 spółki Koleje Sląskie jako pociąg osobowy relacji Katowice - Tychy Lodowisko.

Katowice - Zwardoń - Żylina.

Do Zwardonia dojechaliśmy planowo. Ostatni raz na tutejszej stacji byłem 5 lat temu i od tamtej pory w zasadzie nic się nie zmieniło. Nieczynny budynek dworca jak „straszył”, tak dalej „straszy”, o czynnej kasie oczywiście nie ma mowy (bilet do Żyliny kupiliśmy w słowackim pociągu). Wystarczy jednak przejechać granicę aby zobaczyć podobny budynek na stacji w Skalitem, ale odnowiony i zadbany, z obsługą i działającą kasą. Stacja Zwardoń położona jest na łuku. Pociąg do Żyliny złożony z elektrowozu i pięciu wagonów ŽSR, czekał na nas przy peronie 2. Nie licząc drużyny konduktorskiej, odcinek graniczny przekraczaliśmy tylko my i chyba tylko 2 lub 3 osoby. Nikt nie sprawdzał nam dokumentów na granicy. Po drodze, już po słowackiej stronie dosiadło się trochę osób, lecz frekwencja jak na pięciowagonowy skład była dosyć niska. Na stacji w Skalitem czekał nas dłuższy postój. Z przeciwka właśnie przyjechał pociąg z Żyliny (Žilina). Po wykonaniu kilku manewrów, jego skład przyłączono do naszego. Na kolejach słowackich jest to dosyć częsta praktyka: do pociągu planowego przyłącza się skład jadący jako podsył z lokomotywą na końcu. Zdarza się też, że grupy wagonów są przedzielone elektrowozem pustego składu. W Czadcy odczepiono od nas grupę podsyłanych wraz z elektrowozem wagonów. Nasz pociąg wyjechał na główną „czechosłowacką” magistralę i wkrótce dotarliśmy do Żyliny. 

Szukanie noclegu zajęło nam trochę czasu. Mieliśmy zanotowane adresy kilku ubytovni (w językach: czeskim i słowackim funkcjonuje słowo „ubytovna”, dla potrzeb tekstu będę używał spolszczonego przez siebie słowa „ubytovnia”), czyli tanich hosteli, pełniących również funkcje hoteli dla pracowników. Nie rezerwowaliśmy wcześniej noclegu, co jak się później okazało było błędem. Miejsce do spania udało nam się w końcu znaleźć w obiekcie przy ulicy Bratysławskiej (Bratislavská). Wieczór spędziliśmy na dyskusjach przy popijaniu „Złotego Bażanta”. Sama ubytovnia w zasadzie nie różni się od innych tego typu obiektów w byłej Czechosłowacji. Charakterystyczny wystrój rodem z lat 70-tych, meble pamiętające czasy Gustawa Husaka, słowaccy i romscy robotnicy na półpiętrach oglądający telewizję i grający w karty w dymie papierosowym tworzą swoisty klimat takich miejsc, który w sumie lubię.

Bilet 2 klasy na pociąg osobowy Katowice - Zwardoń.
Nasz pociąg osobowy relacji Katowice - Zwardoń złożony z jednej jednostki EN71AKS-100, podczas podstawiania się w peron.
Wnętrze przedziału 2 klasy elektrycznego zespołu trakcyjnego EN71AKS-100.
EN71AKS-100 po przyjeździe do Zwardonia.
Budynek dworca na stacji Zwardoń.
Twórczość ludowa na peronie.
Bilet 2 klasy do Żyliny, kupiony w słowackim pociągu. Jak widać obejmuję on trasę z punktu granicznego w Skalitem (Skalité Gr.) a nie ze Zwardonia.
Pociąg osobowy Kolei Słowackich ŽSR (Železničná spoločnosť ) relacji Zwardoń - Żylina (Žilina) na stacji początkowej. Na czele lokomotywa elektryczna 162 004-6.
Stacja Zwardoń. Widok z okna pociągu w kierunku Skalitego.
Bezprzedziałowy wagon 2 klasy "Bdt" Kolei Słowackich ŽSR (Železničná spoločnosť ) w składzie pociągu osobowego Zwardoń - Žilina.
Wagon 2 klasy "B" Kolei Słowackich ŽSR (Železničná spoločnosť ) w składzie pociągu osobowego Zwardoń - Žilina.
Przedział w wagonie 2 klasy "B" Kolei Słowackich ŽSR (Železničná spoločnosť )...
...i korytarz.
Stacja Zwardoń zaraz po odjeździe pociągu. widok w kierunku Katowic.
Skalité-Serafínov. Pierwszy przystanek osobowy po przejechaniu granicy.
Przystanek osobowy Skalité-Kudlov.
Przystanek osobowy Skalité pod Poľanou.
Stacja Skalité. Widok w kierunku Czadcy (Čadca).
Stacja Skalité. Budynek dworca. Widok w kierunku Zwardonia.
Stacja Skalité. Widok w kierunku Zwardonia.



Pociąg osobowy z Żyliny prowadzony elektrowozem 163 106-8 wjeżdża na stację Skalité.
Bezprzedziałowy wagon 2 klasy "Bdt" Kolei Słowackich ŽSR (Železničná spoločnosť ).
Po wykonaniu kilku manewrów skład przyłączono do naszego. Elektrowóz na końcu pociągu wraz z wagonami odczepiono w Czadcy.
Przystanek osobowy Čierne-Polesie.
Przystanek osobowy Čierne pri Čadci zastávka.
Stacja Čierne pri Čadci.
Przystanek osobowy Svrčinovec.

Podjazd do stacji Czadca (Čadca).
Stacja Čadca. Tutaj linia ze Zwardonia styka się z linia prowadzącą z Czech - "czechosłowacką" magistralą.
Stacja Krásno nad Kysucou.
Przystanek osobowy Dunajov.
Przystanek osobowy Ochodnica.
Stacja Kysucké Nové Mesto.
Pociąg osobowy w odwrotnym kierunku, czyli Žilina - Zwardoń. Na czele lokomotywa 162 006-1. Przewoźnik ŽSR (Železničná spoločnosť ).
Bezprzedziałowy wagon 2 klasy "Bdteer" Kolei Słowackich ŽSR (Železničná spoločnosť ).
Nasz pociąg ze Zwardonia po przyjeździe na stację Żylina (Žilina).
Dworzec w Żylinie (Žilina). Widok od ulicy Pavla Országha Hviezdoslava.

W następnej części:  Żylina.