Czarnogóra jest państwem o wielkości zbliżonej do Województwa Lubuskiego a większość jej powierzchni stanowią obszary górskie. Podgorica położona jest na jedynym w kraju terenie nizinnym, pomiędzy rzekami Ribnica (Рибница) i Morača (Морача). Nazwa miasta pochodzi od położonej obok niego niewysokiej góry, zwanej Goricą. Stolicę Czarnogóry zamieszkuje ponad 130 tys. mieszkańców, którzy stanowią aż 22% ludności państwa. W porównaniu do odwiedzonego rok wcześniej Skopje, Podgorica nie jest wielkim miastem. Będąc tutaj odnosi się wrażenie pewnego rodzaju prowincjonalności, co ma oczywiście swoje plusy. Ceny noclegów nie są bardzo wysokie, nie ma też wszechogarniającej komercji. Dla każdego niskobudżetowego turysty jest to dobra „baza wypadowa” do położonych niedaleko nadmorskich miejscowości i innych ciekawych miejsc.
Główne atrakcje turystyczne miasta to: meczety Džamija Osmanagića (Џамија Османагића) oraz Starodoganjska Džamija (Догањска Џамија) w dzielnicy Stara Varoš (Стара Варош), wieża zegarowa Sahat kula (Сахат-кула) na Placu Vojvode Bećir-Bega Osmanagića (Trg Vojvode Bećir-Bega Osmanagića, Tрг војводе Бећир-бега Османагића), okazały sobór zmartwychwstania Chrystusa (Hram Hristovog vaskrsenja, Храм Христовог васкрсења), Stary Most na rzece Ribnica (Stari most na Ribnici, Стари мост на Рибници), Most Milenijny (Most Milenijum, Mост Миленијум) oraz położony zaraz obok niego pieszy Most Gazela (Мост Газела). Za reprezentacyjne miejsca Podgoricy uznać można ulicę Slobode (Слободе) wraz z Placem Republiki (Trg Republike, Трг Републике), Bulevar Svetog Petra Cetinjskog (Булевар Светог Петра Цетинског). Warto odwiedzić również ulicę Hercegovačką (Херцеговачка) - deptak z wieloma sklepami i butikami oraz Njegoševa (Његошевa), przy której znajduje się kilka barów i restauracji. W Podgoricy nie ma wielu pomników, można jednak odwiedzić tutaj monumenty i figury upamiętniające m.in. Mikołaja I Niegosza, Aleksandra Puszkina i Włodzimierza Wysockiego.
Pierwszy dzień pobytu w czarnogórskiej stolicy spędziłem na zwiedzaniu miasta. Ze względu na dokuczliwy upał, nie dałem niestety rady dojść do wszystkich zaplanowanych obiektów. W czasie mojego pobytu, termometry wskazywały czasami nawet 37 stopni Celsjusza. W porze letniej, w ciągu dnia ulice Podgoricy są raczej opustoszałe. Zaludniają się one wieczorami, gdy temperatura jest nieco niższa. Ulubionym miejscem rekreacji jest dla mieszkańców miasta góra Gorica (Горица), wraz z otaczającym ją terenem. W rozległym parku z alejkami i ścieżkami rowerowymi stoi okazały monument poświęcony bojownikom o wolność Jugosławii w czasie II wojny światowej. Ze szczytu Goricy widać panoramę Podgoricy i pobliskich gór.
Kolorowe kule obok skrzyżowania (wieczorami świecą).
Ulica Slobode (Слободе). Czarny budynek na zdjęciu to siedziba Jugosłowiańskiej Komunistycznej Partii Czarnogóry.
Ulica Slobode (Слободе) i Plac Republiki (Trg Republike, Трг Републике).
Bulevar Svetog Petra Cetinjskog (Булевар Светог Петра Цетинског), róg ulicy Slobode (Слободе).
Plac Vojvode Bećir-Bega Osmanagića (Trg Vojvode Bećir-Bega Osmanagića, Tрг војводе Бећир-бега Османагића). Wieża zegarowa Sahat kula (Сахат-кула).
Džamija Osmanagića (Џамија Османагића) na ulicy Petra Prlje w dzielnicy Stara Varoš (Стара Варош).
Rzeka Morača (Морача). Widok z Mostu Unii (Union Bridge).
Ośrodek sportowy, jak widać aktualnie w stanie upadku.
Bulwar Jerzego Waszyngtona (Bulevar Džordža Vašingtona, Булевару Џорџа Вашингтона).
Skrzyżowanie ulicy Moskiewskiej (Moskovska, Московска) i Bulwaru Św Piotra Cetyńskiego Bulevar Svetog Petra Cetinjskog (Булевар Светог Петра Цетинског).
Sobór Zmartwychwstania Pańskiego (Hram Hristovog vaskrsenja, Храм Христовог васкрсења).
Skrzyżowanie ulic 13 Lipca (13. Jula, 13. Jула) i Bulevar Jovana Tomaševića (Булевар Јована Томашевића). Po prawej stronie Wydział Ekonomiczny Uniwersytetu w Podgoricy.
Bulevar Jovana Tomaševića (Булевар Јована Томашевића).
Most Milenijny (Most Milenijum, Мост Милениум) na rzece Morača (czar. Морача).
Pomnik Włodzimierza Wysockiego.
Napis na pomniku w języku rosyjskim: "...Dla mnie jedne narodziny to mało, chciałbym wyrastać z dwóch korzeni... Szkoda, że Czarnogóra nie została moja drugą ojczyzną".Ten sam napis w języku czarnogórskim.
Morača (Морача). Widok w kierunku południowym.
Lecący nad miastem wodnosamolot. Używany, jak mniemam do gaszenia pożarów lasów w górach.
Bulevar Stanka Dragojevića (Булевар Станка Драгојевића).
Skrzyżowanie ulic Hercegovačkiej (Hercegovačka, Херцеговачка) Bulevar Stanka Dragojevića (Булевар Станка Драгојевића).
Ulica (Hercegovačka, Херцеговачка). Główny deptak Podgoricy.
Pomnik Marko Miljanova Popovića (Марко Миљанов Поповић), żyjącego w latach 1833 m- 1901
czarnogórskiego generała i pisarza.
Róg ulic Njegoševa (Нjегошева) i Bulevar
Svetog Petra Cetinjskog (Булевар Светог Петра
Цетинског). Budynek w którym mieści się galeria.
Tablice obok pomnika Aleksandra Puszkina.
Kampania namawiająca do oddawania broni. Takie hasła spotkać można na ulicznych stojakach i billboardach na terenie całego kraju. Bloki na ulicy Bratstva i Jedinstva (Братства и Jединства).
Dworzec kolejowy w Podgoricy. Widok od strony Trg Golootočkih žrtava (Трг Голооточких жртава).
Nikšićko w dworcowym barze.
Widok z Goricy w kierunku północnym.
Widok z Goricy w kierunku północnym. W oddali widać pożary lasów i wyschniętych traw.
Widok z Goricy w kierunku północnym. Poniżej widoczna dzielnica Zagorič (Загорич).