sobota, 10 sierpnia 2019

Serbia, Czarnogóra. Sierpień 2018. Część 4. Sutomore.

Sutomore (Сутоморе)

Po wyjściu z pociągu mieliśmy trochę kłopotów z orientacją w terenie. Po długim błądzeniu wzięliśmy w końcu taksówkę, która za 10 Euro dowiozła nas do naszej kwatery. Trzydniowy pobyt zarezerwowaliśmy w „Villi Nena”, usytuowanej na wzgórzu, przy ulicy Jedanest. Aby dostać się na miejsce, trzeba było pokonać bardzo stromy podjazd, co przysparzało trochę kłopotów, zwłaszcza gdy szło się zakupami. Nasz apartament znajdował się na dolnym poziomie zbudowanego na spadku terenu domu, na górnym zaś mieszkali właściciele. Oprócz pokoju z kuchnią i łazienką, do dyspozycji mieliśmy również taras ze stołem bilardowym, przy którym rozgrywaliśmy wieczorami partie. Z tarasu podziwialiśmy nadmorskie skały, które wraz z zachodzącym słońcem były piękną scenerią do zdjęć. Obok nas mieszkała pewna rodzina z Białegostoku, z którą pewnego wieczora zrobiliśmy zakrapianą imprezę (właściwie to się wprosiliśmy;)).

Sutomore to typowy nadmorski kurort z mnóstwem turystów i dość wysokimi cenami. Bliskość morza i dogodne położenie komunikacyjne sprawia jednak, że warto pobyć tutaj kilka dni. Przez miejscowość przebiega, linia kolejowa, oraz droga M2.4, czyli Adriatycka Magistrala prowadząca od włoskiego Triestu aż do Albanii. Główny deptak kurortu to zatłoczona nadmorska promenada z restauracjami, barami, dyskotekami i sklepami z pamiątkami. Tutejsza żwirowo - piaszczysta plaża podzielona jest na sektory ogólnodostępne i prywatne, o czym z początku nie mieliśmy pojęcia. Chcąc z niej skorzystać wybraliśmy miejsce, które wydawało się nam dosyć luźne, jednak zostaliśmy z niego natychmiast wyproszeni przez pracowników pobliskiego hotelu. Woda w morzu w Sutomore bywa dość brudna - kąpiąc się, można natknąć się na pływające niedopałki lub papierki. Mimo tych niedogodności, czas tutaj spędzony uważam za bardzo udany. 

Widok na góry z Nabrzeża Iva Novakovića (Obala Iva Novakovića, Обала Ива Новаковића) - nadmorskiej promenady.
Obala Iva Novakovića. Gmach hotelu Sato (ex Nikšić).
Obala Iva Novakovića. Widok na Zatokę Barską.
Widok na nabrzeże ze skał po północnej stronie miejscowości.
Widok ze skał na Zatokę Barską w kierunku południowym.
Statek na redzie barskiego portu.
Zbiorniki w porcie w Barze.
Skały...
...i roślinność.
Pozostałości bunkra w pobliżu Twierdzy "Tabija" - Golo Brdo (Tvrdjava Tabija - Golo Brdo, Тврђава Табija Голо Брдо).
Stacja Sutomore (Сутоморе). Widok w kierunku Baru (Бар).
Rozkład jazdy w formie tabeli na dworcu w Sutomore. Ukazany jest na niej w zasadzie cały kolejowy ruch pasażerski w Czarnogórze.
Lokomotywa elektryczna 461-039 przewoźnika ŽPCG z pociągiem pospiesznym nr 1136 "Panonija" relacji Bar - Novi Sad / Subotica wjeżdża na stację Sutomore.
Pociąg pospieszny nr 1136 "Panonija" relacji Bar - Novi Sad / Subotica na stacji Sutomore.
Elektryczny zespół trakcyjny serii 6111, przewoźnika ŽPCG na łuku w pobliżu ulicy Jedanest. Pociąg osobowy relacji Bar - Bijelo Polje.

Kot szynowy ;)
Elektryczny zespół trakcyjny 412-049 jako pociąg osobowy relacji Podgorica - Bar.
Zachód słońca widziany z tarasu apartamentu Villa Nena.
Wieczorny widok na plażę.

W następnej części: Sutomore - Kolašin.

niedziela, 4 sierpnia 2019

Serbia, Czarnogóra. Sierpień 2018. Część 3. Belgrad - Sutomore.

Belgrad – Sutomore

Dzień zaczął się dla nas pobudką około godziny 7 rano. Nasz pociąg do Sutomore odjeżdżał o godzinie 9:10 ze stacji Topčider, do której trzeba było dojechać tramwajem. Przez prawie całą podróż mieliśmy w przedziale tylko jednego współpasażera, którym był Serb o imieniu Ratko. W trakcie rozmowy łamanym angielsko – rosyjsko – polsko – serbskim dowiedzieliśmy się, że mieszka on w Belgradzie a czasowo pracował także na budowie w Niemczech. Trochę baliśmy się poruszać polityczne tematy, gdyż na Bałkanach kwestie te są wciąż drażliwe. Nasz rozmówca okazał się jednak dość przyjaźnie nastawiony i rozmowy dotyczące stosunków międzynarodowych kończyły się zazwyczaj śmiechem. W końcu Ratko zafundował nam po piwie, które kupić można było od krążącego po pociągu sprzedawcy.

Bilet dla trzech osób z Belgradu do Sutomore na pociąg pospieszny nr. 431 „Tara”

Linia kolejowa z Belgradu do Baru zbudowana została w latach 70-tych XX wieku i uważana jest za jedną z najpiękniejszych w Europie. Typowo górski charakter linii zaczyna się za stacją Valjevo. Na całej trasie są w sumie 254 tunele, a czas przejazdu przez najdłuższe z nich wynosi nawet do około 10 minut. Niektóre budynki dworcowe na mijanych stacjach swoim stylem przypominają górskie chaty. Na odcinku 9 km. pociąg przejeżdża tranzytem przez terytorium Bośni i Hercegowiny bez zatrzymania. Ostatnią stacją na terenie Serbii, przed wjazdem do Czarnogóry jest Vrbnica. Policja graniczna zebrała nasze paszporty i wraz z paszportami innych pasażerów zabrała je do swojej dyżurki aby wbić pieczątki. Bagażu nikt nam nie sprawdzał a w trakcie postoju można było spokojnie wyjść z pociągu i pospacerować rozprostowując kości. Zaraz obok dworca usytuowany jest prawosławny monastyr Kumanica, który wraz z Gosią obfotografowaliśmy.

Kontrola graniczna po stronie czarnogórskiej, na stacji Bijelo Polje również przebiegła bez problemów i po kolejnej półgodzinie postoju wyruszyliśmy w dalszą drogę. Pasma górskie Durmitoru są mniej zalesione, za to wyższe i bardziej skaliste od widzianych wcześniej w Serbii gór Zlatiboru. Doliny i kaniony rzek wraz z malowniczo położonymi stacjami, tunelami i mostami, tworzą nadzwyczaj piękny krajobraz. Najbardziej znanym obiektem architektonicznym na czarnogórskim odcinku linii barskiej jest Most na Małej Rijece, uważany za najwyższy na świecie kolejowy obiekt inżynieryjny. Ze względu na pochmurną pogodę i zapadający zmrok, tym razem nie udało się nam go sfotografować. Zrobiliśmy to jednak dwa dni później przejeżdżając pociągiem trasę z Sutomore do Kolašina w godzinach porannych.

Budynek stacji Topčider.
Pociągi na stacji Topčider prowadzone lokomotywami serii 441 przewoźnika Srbija Voz. Z prawej pociąg pospieszny nr 1491 "Balkan" do Sofii.
Pociąg IC 431 "Tara" relacji Topčider - Bar. Nasz wagon 2 klasy "B" przewoźnika Srbija Voz.
Tablica kierunkowa pociągu IC 431 "Tara".
Stacja Topčider. Widok w kierunku stacji Rakovica.
Po odjeździe ze stacji Topčider.  Stacja Topčider. Widok w kierunku stacji Rakovica.
Stacja Topčider Teretna (Топчидер Теретна). Lokomotywa spalinowa 621 - 301 oraz wagony "Niebieskiego pociągu" ("Plavi Voz"), którym podróżował Josip Broz Tito.
Lokomotywy serii 761 (inny wariant niemieckiej lokomotywy V200), które niegdyś ciągnęły "Niebieski pociąg" marszałka Josipa Broz Tity.
Valjevo (Ваљево). Prawosławna cerkiew Bożego Zmartwychwstania (Saborna crkva Vaskrsenja Gospodnjeg, Храм Васкрсења Господњег). Świątynia stoi na rozwidleniu rzek Gradac (Градац) i Kolubara (Колубара).
Nie oddany do użytku wiadukt kolejowy dla drugiego toru linii.
Nieużywany tunel dla drugiego toru.
Za Valjevem linia wchodzi w obszar górski.
Budynek stacji Kosjerić (Косјерић).
Užice (Ужице). Po prawej stronie widoczna rzeka Đetinja (Ђетиња).
Užice (Ужице).
Užice (Ужице). Zbudowany w roku 1981 Hotel Zlatibor. Architekt: Svetlana Kana Radević.
Stacja Užice (Ужице).
Szlak Zlatibor (Златибор) - Jablanica (Јабланица).
Przystanek osobowy Goleš (Голеш) na terytorium Bośni i Hercegowiny, przez którą pociąg przejeżdża tranzytem.
Tablica na stacji Stacja Štrpci (Штрпци) na terenie Bośni i Hercegowiny.
Stacja graniczna Vrbnica (Врбница).

Budynek stacji granicznej Vrbnica (Врбница). 
Stacja graniczna Vrbnica (Врбница). Monastyr Kumanica (Манастир Куманица).
Czarnogórska stacja graniczna Bijelo Polje (Бијело Поље).
Lokomotywa elektryczna 441-710 przewoźnika Srbija Voz manewruje na stacji Bijelo Polje (Бијело Поље) po przyprowadzeniu naszego pociągu. Od stacji Bijelo Polje do stacji Bar skład ciagniety był przez lokomotywę serii 461 przewoźnika Željeznički prevoz Crne Gore
(ŽPCG).

Budynek stacji Mojkovac (Мојковац).
Widok na góry i rampę na stacji Kolašin (Колашин).
Widok na góry Durmitoru.

W następnej częsci: Sutomore.