Serbia, Czarnogóra. Lipiec 2015. Część 6. Kolašin.

Kolašin (Колашин)

Kolašin położony jest u podnóża gór Bjelasica (Бјеласица) i Sinjajevina (Сињајевина), na których znajdują się stoki narciarskie oraz uzdrowisko spa. Miasteczko jest popularnym ośrodkiem sportów zimowych, w porze letniej stanowi zaś dobrą bazę do uprawiania turystyki górskiej. Rozsiana zabudowa miejscowości przypomina trochę huculskie osady na Ukrainie , choć nie ma tutaj zbyt wielu drewnianych domów. Dworzec kolejowy położony jest wyżej niż samo miasto, dotarcie do centrum wymaga więc około piętnastominutowego marszu.

Po przyjeździe na miejsce dało się odczuć, ze temperatura powietrza jest o kilka stopni mniejsza niż w położonych niżej regionach Czarnogóry. Upał nie był aż tak dokuczliwy jak np. w Podgoricy. Centralnym punktem Kolašina jest Plac Bojowników (Trg boraca, Трг бораца). Otoczony jest on z trzech stron ulicami Mirka Vešovića (Мирка Вешовича), Vojvode Mine (Воjводе Мине) oraz Buda Tomovića (Буда Томовича), przy których stoją niskie kamienice o architekturze typowej dla górskich kurortów. Na placu znajduje się fontanna oraz pomnik poświęcony Partyzantom i Ofiarom faszystowskiego terroru czasów II wojny światowej. Zaraz za pomnikiem stoi charakterystyczny, zbudowany w stylu socjalistycznego modernizmu Ratusz.

Głównym deptakiem miasta jest krótka uliczka IV Proleterske (Четврте пролетерске), łącząca Plac Bojowników z Placem Vukmana Kruščića (Вукмана Крушчића). Miejsce to nazywane jest również Górnym Miejskim Rynkiem lub Tureckim Starym Miastem. Inne ciekawe miejsca w miasteczku to: położony przy ulicy Breze (Брезе) drewniany XIX-wieczny młyn wodny (Stara vodenica, Стара воденица), w którym obecnie mieści się restauracja a także cmentarz partyzantów, XIX-wieczna cerkiew św Dymitra (Crkva Svetog Dimitrija, Црква Светог Димитриja), ogród botaniczny oraz ruiny starej prochowni. Poza granicami miasta usytuowane są dwa monastyry: Morača (Морача) i Ćirilovac (Чириловац). Po kilkugodzinnym spacerze, leśną drogą wróciłem na stację kolejową. Popołudniowy pociąg z Belgradu do Baru przybył o czasie. Za około godzinę byłem z powrotem w Podgoricy. Wieczór spędziłem integrując się z ekipą hostelową przy piwie Niksicko.

Plac Bojowników (Trg boraca, Трг бораца).

Plac Bojowników (Trg boraca, Трг бораца). Pomnik poświęcony Partyzantom i Ofiarom faszystowskiego terroru czasów II wojny światowej.

Tablica informacyjna na Placu Bojowników.

Spomen dom (Спомен-дом) przy ulicy Buda Tomovića (Буда Томовича). Zbudowany w roku 1975 dom - pomnik Czarnogórskiej Antyfaszystowskiej Wspólnoty Wyzwolenia Narodowego (Црногорска антифашистичка скупштина народног ослобођења). Obecnie w budynku mieści się siedziba władz lokalnych.

Popiersie Sava Maškovića - narodowego bohatera z czasów II wojny światowej.

Popiersie Jelicy Mašković - narodowej bohaterki z czasów II wojny światowej.

Popiersie Spasoje Dragovića - narodowego bohatera z czasów II wojny światowej.

Ulica Buda Tomovića (Буда Томовича).

Dom na rogu ulic Junaka Mojkovačke Bitke (Jунака Мойковачке Битке) i Palih Partizanki (Палих Партизанки).

Ulica Mirka Vešovića (Мирка Вешовича).

Ulica Vojvode Mine (Воjводе Мине).

Ulica IV Proleterske (Четврте пролетерске) - główny deptak miasta. 

Plac Vukmana Kruščića (Вукмана Крушчића). Pomnik Veljko Vlahovića - jugosłowiańskiego komunisty żyjącego w latach 1914 - 1975.

Plac Vukmana Kruščića (Вукмана Крушчића). Dom przy ulicy 13. Jula (13. Jула).

Dom na rogu ulic Boška Rašovića (Бошка Рашовића) i Toška i Jovana (Тошка и Jована).

Ulica Radoša Maškovića (Радоша Машковића).

Ulica Breze (Брезе). XIX-wieczny młyn wodny Stara vodenica, (Стара воденица). Obecnie mieści się w nim restauracja.

Most przez rzekę Kolašinska Rijeka (Колашинска Риjека) obok młyna.

Kolašinska Rijeka (Колашинска Риjека). Wodospad - pozostałość po kole młyńskim.

Cmentarz partyzantów Breze (Partizansko groblje Breza, Партизанско гроблjе Бреза). Aby wejść na jego teren należy zadzwonić pod numer telefonu podany na kartce przy bramie, w związku z czym pozostało mi zrobienie kilku zdjęć przez ogrodzenie.

Ulica Toška i Jovana (Тошка и Jована). XIX-wieczna cerkiew św Dymitra (Crkva Svetog Dimitrija, Црква Светог Димитриja).

Dzwonnica obok cerkwi.

Budynek stacji Kolašin (Колашин).

Stacja Kolašin (Колашин). Jadący w stronę Bijelo Polje (Бијело Поље). pociąg towarowy prowadzony lokomotywą 461-042 spółki Montecargo.

Pociąg pospieszny nr. 431 „Tara”, którym wracałem do Podgoricy.

Ze względu na piękne widoki, zamieszczam jeszcze kilka zdjęć linii barskiej na odcinku z Kolasina do Podgoricy. Stacja Stacja Trebješica (Требешица).

Szlak Trebješica (Требешица) - Lutovo (Лутово).

Podjazd do stacji Lutovo (Лутово). Z przeciwka nadjeżdża sezonowy pociąg pospieszny "Panonija" relacji Bar - Nowy Sad - Subotica (Budapest Keleti). Na czole składu lokomotywa 461-021 Kolei Serbskich ŽS (Željeznice Srbije, Железнице Србије). Za lokomotywą wagon sypialny Kolei Czeskich ČD (České dráhy).

Odjazd ze stacji Lutovo (Лутово)

Szlak Lutovo (Лутово) - Bratonožići (Братоножићи).

Płonąca roślinność na stokach gór.

W oddali widoczna stacja Bioče (Биоче), po prawej stronie wiadukt na szlaku Bioče (Биоче) -  Podgorica (Подгорица).

Kolejny przejazd przez most na Małej Rijece (Most iznad Male Rijeke, Мост изнад Мале Ријеке).

Widok z mostu na Małej Rijece.

Szlak Bioče (Биоче) - Podgorica (Подгорица). Kanion rzeki Morača (Морача).

W następnej części: Jezioro Szkoderskie, Virpazar.